မဲမှောင်နေတဲ့ ကျောက်ဂူ၊ ကျောက်ဆောင်တွေအောက်မှာ မိုးကာလေးကို အခင်းလုပ်ပြီး စစ်ရှောင်ကလေး၊ သက်ကြီးရွယ်အိုတွေဟာ ထိုင်သူကထိုင်၊ အိပ်သူကအိပ်နဲ့ တွေ့မြင်နေရပါတယ်။
အချို့သူတွေကလည်း ကျောက်ဂူ၊ ကျောက်ဆောင်နံဘေးမှာ မိုးကာအစိမ်းနဲ့ တဲထိုးပြီးနေနေကြပါတယ်။
ဒါ့အပြင် သခင်နဲ့အတူပါလာတဲ့ အိမ်မွေးတိရစ္ဆာန် ကြောင်လေးတွေကလည်း စားရယုံတမယ် အစာစားပြီးတော့ ထပ်စားရဖို့အရေး မျှော်နေပါတယ်။
အဲ့နေရာကတော့ သျှမ်းပြည်တောင်ပိုင်း ဆီဆိုင်မြို့နဲ့ ၄ မိုင်ခန့်ဝေးကွာပြီး မြို့ရဲ့အရှေ့ဘက်က လွယ်ကဖြီးတောင် ခြေအောက်တည်ရှိပါတယ်။
ပြီးခဲ့တဲ့ ဇန်နဝါရီလ ၂၃ ရက်က စတင်တဲ့ ပအိုဝ်းအမျိုးသားလွတ်မြောက်ရေးတပ်မတော် PNLA နှင့် စစ်ကောင်စီတို့အကြား တိုက်ပွဲကြောင့် စစ်ဘေးရှောင်အချို့ဟာ လွယ်တဖြီးတောင်ခြေအောက်မှာ လာရောက်ခိုလှုံနေကြရတာ ဖြစ်ပါတယ်။
အဲ့နေရာမှာက အခြားဒေသကလာတဲ့ စစ်ဘေးရှောင် လူဦးရေ ၂၀၀ ကျော်အပါအဝင် အနီးတဝိုက်ကျေးရွာက စစ်ဘေးရှောင် လူဦးရေ စုစုပေါင်း ၅၀၀ ကျော်ရှိပါတယ်။
သူတို့တွေဟာ ထွက်ပြေးလာတဲ့အချိန်ကတည်း ဆန်၊ ဆီ၊ ဆား စတဲ့ စားနပ်ရိက္ခာတွေ များများစားစား မသယ်လာနိုင်တာ၊ အဝတ်တစ်ထည်နဲ့ ကိုယ်တစ်ခုသာ ပြေးလာရတာကြောင့် အခုစစ်ဘေးရှောင် ကာလ ၂ လကျော်ကြာမှာ စားနပ်ရိက္ခာပြတ်လပ်နေတယ်။
စားနပ်ရိက္ခာအချို့ သွားရောက်ဝေပေးတဲ့ စစ်ဘေးရှောင်ကူညီသူ အမျိုးသားတစ်ဦးက “အခုတလော ဟင်းဆိုရင်လည်း ဖြစ်သလိုပဲ စားနေရတယ်။ ဟိုတလောတုန်းကလည်း စစ်ရှောင်တစ်အုပ်စုက ဆန်မရှိလို့ ထမင်းခြောက်ကို ပြန်စားနေရတယ်။ ထမင်းခြောက်ကို ဆန်ပြုတ်လုပ်ပြီး ပြန်စားရတာ။ ဟင်းကတော့ မရှိပါဘူးဗျာ။ ဖြစ်သလိုကြုံသလို တောထဲကအသီးအရွက်တွေကို ရှာပြီးချက်စား၊ ဒါပဲရှိတယ်” လို့ ပြောပါတယ်။
အဲ့အပြင် တိုက်ပွဲဇုန်အတွင်း ကျရောက်နေတဲ့ ဆီဆိုင်မြို့ကို အလှူရှင်တွေကလည်း ရောက်မလာနိုင်ကြပါဘူး။
သောက်သုံးရေ၊ ချိုးရေကိုအသုံးပြုဖို့အတွက် စစ်ဘေးရှောင်တွေဟာ စစ်ရှောင်နေရာနဲ့ ၁ နာရီကြာ ဆိုင်ကယ်ဖြင့် မောင်းရတဲ့ တောင်တွင်းနေရာက ရေကိုသွားရောက်ခပ်ယူ သယ်ဆောင်လာကြရတယ်လို့ စစ်ရှောင်တွေက ပြောပါတယ်။
တိုက်ပွဲရက်ပေါင်း ကြာလာတာနဲ့အမျှ စစ်ဘေးရှောင်တွေကတော့ ဆေးဝါးနဲ့ စားနပ်ရိက္ခာပြတ်လပ်မှု အခြေအနေနဲ့ ပိုပြီးကြပ်တည်းလာတာကြောင့် နိုင်ငံတကာ လူသားချင်းစာနာထောက်ထားမှု အဖွဲ့အစည်းတွေအနေနဲ့ သူတို့ကိုဦးစားပေး အကူညီစေချင်တယ်လို့ စစ်ဘေးရှောင်ကူညီသူတွေက တောင်းဆိုထားပါတယ်။
