သျှမ်းပြည် တောင်ပိုင်း ညောင်ရွှေမြို့ရှိ စစ်ရှောင် စခန်းများသို့ ကရင်နီပြည်မှ တိမ်းရှောင်ရသူများမှာ ကျန်းမာရေး စောင့်ရှောက်မှုများ အရေးပေါ် လိုအပ်နေသကဲ့သို့ ရွှေ့ပြောင်းနေစဉ် ကာလအတောအတွင်း အမြတ်ထုတ်သူများကြောင့်လည်း အခက်အခဲများ ကြုံတွေ့ကြရကြောင်း သိရှိရသည်။
ညောင်ရွှေမြို့နယ်၊ လက်ရှိ စစ်ရှောင်ဦးရေမှာ တစ်သောင်းနှစ်ထောင်ခန့် ရှိနေပြီ ဖြစ်သည်။ ထိုစစ်ရှောင်များသည် ဘုရားဆောင်းတန်းများ၊ ဘုန်းကြီးကျောင်းများ နှင့် ဇရပ်များမှာ အဆင်ပြေသလို ခင်းကျဉ်းနေထိုင်ကြပြီး စစ်ရှောင်စခန်း တစ်ခုလျှင် လူဦးရေ (၂၀၀) ခန့် စုပေါင်း နေထိုင် နေကြရသည်။
ကလေးငယ်၊ ကိုယ်၀န်ဆောင်မိခင်များ၊ သက်ကြီးရွယ်အိုများနှင့် နာတာရှည် ရောဂါသည်များ ပါ၀င်ကြောင်း စစ်ရှောင်စခန်း ကူညီသူအမျိုးသမီး တစ်ဦးထံမှ သိရှိသည်။
“အစားအစာနဲ့ စောင်ထည်တွေတော့ ဒေသခံတွေနဲ့ အဖွဲ့အစည်းအချို့က လာရောက် ကူညီပေမယ့် လူများတာကြောင့် လောက်ငှမှုတော့ မရှိဘူးပေါ့။ စားသောက်ရတာ အာဟာရ သိပ်မရှိတာကြောင့်ရော အခုမှ မီးဖွားပြီးစ မိခင်တွေ၊ ကိုယ်၀န်ဆောင်တွေရယ် လေဖြတ်ထားသူတွေလည်း ရှိတော့ သူတို့အတွက် ကျန်းမာရေး စောင့်ရှောက်မှုတွေ တကယ်လိုအပ်ပါတယ်။ ပြီးတော့ အကုန်လုံးက သံမံတလင်းပေါ်မှာပဲ ဖျာခင်းအိပ်ရတော့ ရေရှည်အတွက် မကောင်းဘူး။ ယခုလက်ရှိထိတော့ ဆေး၀ါးထောက်ပံ့မှုတွေ မရှိသေးပါဘူး”ဟု အဆိုပါ အမျိုးသမီးမှ ပြောကြားသည်။
စစ်ရှောင်စခန်းများတွင် နေရာထိုင်ခင်း ကျပ်တည်းခြင်းနှင့် ကျန်းမာရေး လိုအပ်ချက်များကြောင့် အချို့သော မိသားစုများက အိမ်များ စုပေါင်းငှားရမ်းပြီး ပြောင်းရွှေ့နေထိုင်ကြသလို အချို့မှာလည်း မတတ်နိုင်သဖြင့် စစ်ရှောင်စခန်းများတွင် ခက်ခဲစွာ ဆက်လက်နေထိုင်ရကြောင်း သိရှိရသည်။
စစ်ရှောင်များ၏ ပြောကြားချက်အရ ကရင်နီပြည်မှ တိမ်းရှောင်ခဲ့စဥ်က လမ်းခရီးတွင် အမြတ်ထုတ်ခြင်းများကို ကြုံတွေ့ခဲ့ရပြီး အိမ်အငှားရှာရာတွင်လည်း အမှန်တကယ် ကူညီသူများရှိသလို ပွဲစားအချို့၏ အမြတ်ထုတ်ခြင်းများကို ထပ်မံ ကြုံတွေ့ရကြောင်း သိရှိရသည်။
“ကျမအဒေါ်ဆို ကိုယ်မြို့အပြင် တခြားနေရာ မရောက်ဖူးတဲ့သူဆိုတော့ လမ်းမှာလာတုန်းက နှစ်ရက်လောက်ကြာပြီး သူ့တစ်ယောက်ထဲကို လေးသိန်းတောင်းသွားတယ်။ အိမ်ငှားတော့လည်း တစ်လကို တစ်သိန်းနဲ့ အိမ်ရှင်က ငှားပေးတာကို ကြားလူက တစ်သိန်းရှစ်သောင်းနဲ့ ပြောယူသွားတာကို နောက်မှပြန်သိရတယ်။ ဒီလိုမျိုး ကြုံနေရတာ အများကြီးပါပဲ။ အများကြီး ကျော်ဖြတ်ပြီး ခက်ခဲနေတဲ့ အချိန်မှာ ဒီလို မလုပ်ကြပါနဲ့လို့ ပြောချင်ပါတယ်” ဟု စစ်ရှောင်တစ်ဦးမှ ပြောကြားသည်။
အိုးအိမ် စွန့်ခွာပြီး စစ်ရှောင်လာသူ အများစုသည် စား၀တ်နေရေး ခက်ခဲသဖြင့် ပါလာသော ပစ္စည်းများကို ရောင်းချနေရသလို ရေရှည်ရပ်တည်နိုင်ရန် ကြုံရာအလုပ်များကို လုပ်နေကြပြီး ရုန်းကန်နေကြကြောင်းလည်း သိရှိရသည်။
