“အမှန်တရားရှေ့ထားကာ ချစ်ခြင်းမုန်းခြင်း ကင်းတဲ့ မီဒီယာ”

ကျနော်တို့မှာ “ချစ်ခြင်း၊ မုန်းခြင်း” ဆိုတာထက် ကိုယ့်လူမျိုး၊ ကိုယ့်ဘာသာ သာသနာ၊ ကိုယ့်ပြည်နယ်နဲ့ ကိုယ့်ပြည်နယ်ထဲက လက်နက်ကိုင်တွေ ကောင်းဖို့အတွက်ကိုပဲ ထောက်ပြရေးသားရဖို့ တာဝန်ရှိပါတယ်။

ဘယ်အဖွဲ့ကို ချစ်ခြင်း၊ မုန်းခြင်းဆိုတာ သတင်းသမားမှာ မရှိသင့်ပါ။ “ မျက်ကန်းမျိုးချစ်” ကိုယ်ကြိုက်တဲ့ဘက်ကို ကောင်းတာပဲ ဘယ်သူမဆို လက်ခံသလို ကိုယ်ကြိုက်တဲ့ဘက်ကို မကောင်းတာရေးသား ပြောဆိုရင် လူတိုင်းကာ အမုန်းကြီးပြီး လက်မခံကြတာ ဓမ္မတာပါပဲ။

ဒီလို လက်မခံနိုင်တာကိုလည်း သိရက်နဲ့ သတင်းသမားတာဝန် အရ မှားတာကို မှားတယ်လို့ ရေးသားရမှာပါ။ အချို့ကတော့ ကိုယ့်လူမျိုးအကြောင်း မကောင်းတာရေးသားရင် ဆဲကြမယ်။ မှားတာကို မှားတယ်လို့ ထောက်ပြဖို့ ဝန်လေး သမျှတို့ ကျနော်တို့တွေ ရှေ့ဆက်မဖြစ်သင့်တာတွေဖြစ်လာနိုင်ပါတယ်။

ဥပမာ- မိဘတိုင်းဟာ ကိုယ့်သား၊ သမီးဆိုးတာကို ဆိုးတယ်လို့ မမြင်သလိုပါပဲ။ သား၊ သမီးဆိုးနေတာကို ဒီတိုင်းထိုင်ကြည့်တဲ့ မိဘတိုင်းဟာ သား၊ သမီးရဲ့ အနာဂတ်ကို ရိုက်ချိုးလိုက်သလိုပေါ့။ ကိုယ့်လူမျိုးတွေမှားတာ ကိုမှားတယ်လို့ မမြင်ဘဲ ရေးသားသူသာ မှားနေတယ်လို့ မြင်သရွေ့တော့ ကိုယ်ဟာ လူမျိုးကောင်းစားရေးထက် လူမျိုးပျက်စီးရေးကို ဖြစ်စေသူဖြစ်သွားလိမ့်မယ်။

လူမှာလည်း လူကျင့်ဝတ် ရှိသလို သာသနာမှာလည်း သာသနာ့ ကျင့်ဝတ်လိုက်နာကျင့်ကြံရသလို သတင်းသမားမှာလည်း သတင်းကျင့်ဝတ်ဖြစ်တဲ့ ဘက်မျှမှု၊ တရားမျှတမှု၊ အမှန်အတိုင်းဖော်ပြခြင်း၊ လွတ်လပ်မှု၊ လူသားဆန်မှု၊ တာဝန်ယူမှု တာဝန်ခံမှုတွေ ဆိုတဲ့ ကျင့်ဝတ်ကို လိုက်နာကျင့်သုံးရပါတယ်။ အဲ့ထဲက တခုခုချိုးဖောက်ခဲ့ပါက ပြည်သူတွေဟာ ပြစ်ဒဏ်ပေးလို့ရပါတယ်။

လူမျိုးတခု တိုင်းပြည်တခုမှာ မီဒီယာမရှိခဲ့လျှင် ကိုယ့်လူမျိုး၊ ကိုယ့်ပြည်နယ် ကို ပဲ့ကိုင်ထိန်းသိမ်းမဲ့သူမရှိသလိုပါပဲ။

မိမိတိုင်းပြည် မိမိလူမျိုးအတွက် ဉီးဆောင်ဉီးရွက် လုပ်နေပါတယ် ဆိုတဲ့ သက်ဆက်တဲ့အင်အားကြီး အဖွဲ့တွေ အနေနဲ့ မိမိလူထု အပေါ် အခွင့်အရေးမချိုးဖေါက်ဖို့၊ အာဏာရှင်ဆန်ဆန် ဖိနိပ်ချုပ်ချယ်တာမလုပ်ဖို့၊ အင်အားသုံးပြီး အဓမ္မ ခိုင်းစေတာတွေ ဆင့်ခေါ်တာတွေ မလုပ်ဖို့ လိုအပ်ပါတယ်။

အင်အားသုံးပြီး အဓမ္မလုပ်ဆောင်နေတရွေ့၊ မှန်ကန်တဲ့သတင်းတွေကို အမှောင်ချပြီး သတင်းတု သတင်းမှားတွေ အားပေးနေတရွေ့ စမတ်ကျပြီး ပရောဖက်ရှင်နယ် ဆန်တဲ့ စံပြအဖွဲ့အစည်း ဘယ်တော့မှာမှ ဖြစ်လာမှာမဟုတ်ပါဘူး။

လွတ်လပ်ပြီး လူထုအတွက် ရပ်တည်တဲ့ သတင်းသမား တွေ အနေနဲ့လဲ “ ကျောထူ၊ နားပူ” ဖို့လိုအပ်တယ်ဆိုတဲ့အတိုင်း ကိုယ့်လူမျိုး၊ ကိုယ့်ဘာသာ သာသနာ၊ ကိုယ့်ပြည်နယ်ထဲက လက်နက်ကိုင်တွေ လူထုအပေါ် အင်အားသုံး ဗိုလ်ကျစိုးမိုးနေသရွေ့တော့ ဆက်ပြီးထောက်ပြရေးသားသွားမှာပါ။

သျှမ်းပြည်ဟာ သျှမ်းလူမျိုးတဦးတည်း နေထိုင် တဲ့ပြည်နယ်တခုမဟုတ်သလို ကွဲပြားစုံလင်လူမျိုးပေါင်းစုံ နေထိုင်တဲ့အတွက် တခြားပြည်နယ် လူမျိုးတွေနဲ့ထက်စာရင် သျှမ်းပြည်အရေးဟာ ပိုမိုရှုပ်ထွေးတဲ့ နယ်မြေတခုပါ။

ကျနော်တို့တွေဟာ “မျက်ကန်းမျိုးချစ်”ထက် ကျနော်တို့ လူထုအသိုင်းအဝန်းမှာ မှားယွင်းနေတဲ့ အယူအဆတွေ ကို အတူပူးတွဲပြီး မှားနေတဲ့အရာကို ရဲရဲလက်ခံပြီး လက်တွဲပြုပြင်ပါက ဒီထက်ကောင်းမွန်တဲ့ ပြည်နယ်တခုဖြစ်လာမယ်လို့ မျှော်လင့်ပါတယ်။