(၁) မိုင်းကိုင်မြို့ ကနေ နာရီဝက်ခန့် ဆိုင်ကယ်နဲ့ သွားပါရင် ဖြစ်သလို နေထိုင်နေရတဲ့ လူတစ်စုကို တွေ့ရမှာပါ။ ထော်လဂျီပေါ် ပလပ်စတစ် ရွက်ဖျင်တဲ နဲ့ နေတဲ့သူကနေ၊ ဝက်ခြံတဲပေါ် ပလပ်စတစ် ရွက်ဖျင်ထိုးပြီး နေတဲ့သူကနေ ပါပဲ။
အဲဒီနေရာကတော့ မိုင်းကိုင်မြို့နယ် ပန်ကေတု ကျေးရွာအတွင်းမှာရှိတဲ့ စစ်ရှောင်စခန်းတွေပါပဲ။
စစ်ရှောင်စခန်းကို ရောက်နေတဲ့သူတွေကတော့ သျှမ်းလက်နက်ကိုင် တပ်ဖွဲ့ (၂)ဖွဲ့ တိုက်ပွဲကြောင့် ထွက်ပြေးတိမ်းရှောင်လာကြတဲ့ သူတွေဖြစ်ပါတယ်။
လက်နက်ကိုင် တော်လှန်တဲ့သူတွေကတော့ နယ်မြေစိုးမိုးရေး အကြောင်းပြပြီး တိုက်ပွဲဖြစ်နေကြပေမယ့် ကိုယ့်အိမ်ကိုယ့်ယာ ကို စွန့်ပြီး အဝတ်အစား မပါဘဲ စွန့်ခွာခဲ့ရတဲ့ အရပ်သား တွေကတော့ ပန်ကေတု ကျေးရွာမှာ ဖြစ်သလို နေထိုင်နေတာ ၃လ နီးပါးရှိလာခဲ့ပါပြီ။
လက်ရှိမှာ စစ်ရေး၊ ကိုဗစ်အရေးတွေကြောင့် စစ်ရှောင်တွေကို သွားရောက်ကူညီမယ့်သူတွေကလည်း အခက်အခဲတွေရှိနေတဲ့အတွက် စစ်ရှောင်တွေ စားနပ်ရိက္ခာြပတ်လပ်မှုတွေနဲ့ ရင်ဆိုင်နေရပါတယ်။
စစ်ရှောင်တွေကတော့ မိမိနေရပ်ကို ပြန်နိုင်ဖို့ အရေး၊ တိုက်ပွဲတွေ ငြိမ်းသက်ဖို့အရေး ပူးဆွေးသောကပေါင်းများစွာနဲ့ မျှော်လင့်နေကြပေမယ့် စစ်ရေး ပဋိပက္ခဖြစ်နေတဲ့ သျှမ်းတပ်(၂)တပ်ကတော့ လက်ရှိအခြေအနေထိ တွေ့ဆုံဆွေးနွေးမှု မရှိသေးဘဲ စစ်ရေးက ဆက်လက်တင်းမာနေဆဲပါ။
သျှမ်းပြည်သူတွေ ဟာ နှစ်ပေါင်း (၇၀)ကျော်ကြာ စစ်ပဋိပက္ခ ဆိုးကျိုးကို ခံစားလာခဲ့ရပြီး ယနေ့ဖြစ်နေတဲ့ တိုင်းရင်းသားလက်နက်ကိုင်အချင်းချင်းဖြစ်ပွားတဲ့ စစ်ရေး မပြီးနိုင်တဲ့အပေါ် မေးခွန်းထုတ်နေကြပါတယ်။
