သျှမ်းပြည် တောင်ကြီးခရိုင် ဆီဆိုင်မြို့နယ်အတွင်းသို့ ရောက်ရှိနေသည့် ကယားပြည် (ကရင်နီ) မှ စစ်ရှောင်ကလေးငယ်များသည် စာသင်ပေးမည့် ဆရာ၊ ဆရာမများ မရှိသည့်အတွက်ကြောင့် ပညာသင်ကြားခွင့် မရကြောင်း သတင်းရရှိသည်။
စစ်ကောင်စီတပ်ဖွဲ့ နှင့် ပြည်သူ့ကာကွယ်ရေးတပ်ဖွဲ့ (PDF) တို့ တိုက်ပွဲကြောင့် (၁) နှစ်ကျော်ကြာ ဆီဆိုင်မြို့နယ် နောင်ထော်ရွာ၊ ပန်တိုင်းရွာ၊ ဘုရားဖြူ နှင့် နောင်တိမ်ရွာသို့ ရောက်ရှိလာသည့် စစ်ရှောင်များထဲမှ အသက် ၆ နှစ်အထက် နှင့် အသက် ၁၂ နှစ်အောက် ကလေးငယ်များသည် ပညာသင်ကြားမှု အခွင့်အရေး ဆုံးရှုံးနေကြောင်း စစ်ရှောင်ကူညီပေးနေသူများက ပြောသည်။
“ဒီမှာက ပညာရေးခေါင်းစဉ်နဲ့ လာတဲ့ ပရောဂျတ် မျိုးလည်း မရှိဘူး၊ အလှူရှင်ကလည်း နည်းတယ်။ ပညာရေးပရောဂျတ် နဲ့လာတဲ့ နေရာလည်း ရှိတယ်။ သူတို့လည်း ပုံမှန်တော့ မလာနိုင်ဘူး။ တချို့က ဒီလိုအလုပ်မျိုး လုပ်ရမှာလည်း ကြောက်သလို တချို့က စားဝတ်နေရေး အခက်ခဲတွေ ရှိတော့ လုံခြုံရေးကိုလည်း သူတို့ စိတ်ပူကြတယ် “ ဟု စစ်ရှောင်ကူညီသူ ဒေသခံတစ်ဦးက သျှမ်းသံတော်ဆင့်ကို ပြောသည်။
စစ်ရှောင် ကလေးငယ်များမှာ စစ်တပ်၏ လက်အောက်ခံ အစိုးရကျောင်းတွင် ပညာသင်ကြားချင်သော်လည်း ကျောင်းပြောင်းလက်မှတ်မရှိသည့် အတွက်ကြောင့် သင်ကြားမှု မရကြကြောင်း သိရသည်။
ထို့အပြင် ပညာသင်ကြားမှု အခွင့်အရေး ဆုံးရှုံးနေရသည့် ကလေးငယ်များအတွက် ဝမ်းနည်းစရာ ကောင်းကြောင်း၊ ကလေးငယ်များ၏ အနာဂတ် ကာလအတွက်လည်း စိုးရိမ်ပူပန်မှု များပြား လာကြောင်း ဆီဆိုင်မြို့ဒေသခံ အသက် ၄၀ နှစ် အမျိုးသားတစ်ဦးက ပြောသည်။
“ စာမသင်ရတဲ့ ကလေးငယ်တွေအတွက်တော့ စိုးရိမ်စရာတွေ အရမ်းကောင်းတယ်။ အသက် ၆ နှစ်အရွယ် ကလေးငယ်တွေဆို အခြေခံလည်းမရှိဘူး၊ သူတို့ကို စာသင်ပေးမယ့် ဆရာ၊ ဆရာမလည်း မရှိဘူး။ တချို့ကလေးတွေလည်း အတန်းနည်းနည်းတက်ပြီး တဝက်တပြတ် ဖြစ်သွားတဲ့သူ၊ တချို့ကလေးတွေက (၂-၃) နှစ် နဲ့ ကျောင်းနဲ့ဝေးကွာနေတာ တွေ့ရတော့ ကျနော့် ရင်ထဲမှာ ရင်နစ်ဖို့ကောင်းတယ် “ ဟု ၎င်း ကပြောသည်။
စစ်တပ်အာဏာသိမ်းပြီး ၂ နှစ်ပြည့်လာသည့် ကာလအတွင်း ဆီဆိုင်မြို့နယ်တွင် စစ်ရှောင် ဦးရေ စုစုပေါင်း (၇၀,၀၀၀) ရှိလာရာ စားဝတ်နေရေး၊ အသက်မွေးဝမ်းကြောင်း နှင့် ကလေးငယ်များ၏ ပညာရေးပိုင်းဆိုင်ရာ လိုအပ်ချက်များမှာလည်း အများအပြား လိုအပ်နေသေးကြောင်း သိရသည်။
